Belangrijkste stappen in het Double Bubble-proces:
1. Snel afkoelen: De buis wordt onmiddellijk afgekoeld in een waterbad, waardoor het polymeer snel stolt en de kristalliniteit afneemt voor een betere oriëntatie.
2. 2. Heroriëntatie op temperatuur: Na het afschrikken wordt de buis opgewarmd tot de optimale oriëntatietemperatuur door middel van een warmwaterbad of infraroodverwarming (IR).
3. Gecontroleerde expansie: Met behulp van luchtinjectie, vergelijkbaar met de traditionele blaasmethode, zet de buis uit. Tijdens deze fase van de dubbele luchtbelmethode wordt het materiaal echter uitgerekt bij lagere temperaturen, wat resulteert in meer spanning en hogere rekratio's in vergelijking met conventionele technieken.
4. Verbeterde oriëntatie: Dit proces levert films op met een superieure oriëntatie dankzij deze hogere spanningen en rekverhoudingen, zonder de smeltsterkteoverwegingen die typisch zijn voor geblazen films.
5. Thermofixatiefase: Om af te ronden is er een optionele thermofixatiestap - het nogmaals aanbrengen van warmte om de eigenschappen van de folie in te stellen, krimp onder controle te houden of de dimensionale stabiliteit te verbeteren voor niet-krimpende folies.
Prestatiebepalende factoren:
Oriëntatie en temperatuurheroriëntatie: Het resultaat wordt beïnvloed door de oriëntatietemperatuur en de thermofixatietemperatuur.
Rekverhoudingen: Zowel BUR (transversale oriëntatie rekverhouding) als TUR (machinerichting rekverhouding) zijn cruciale meetwaarden die de filmkwaliteit beïnvloeden.
Voordelen van het Double Bubble proces:
Uniforme eigenschappen: Films vertonen consistentere kwaliteiten zowel in de lengte als in de breedte in vergelijking met films die geproduceerd worden met de sequentiële tenter frame methode.
Filmtypes: Deze methode werd van oudsher geselecteerd voor de productie van krimpfolies en zakken, maar wordt steeds vaker gebruikt voor de productie van barrièrefolie vanwege de unieke eigenschappen.
De dubbele bubbeltechniek onderscheidt zich door de mogelijkheid om folies met uniforme eigenschappen te produceren, in tegenstelling tot de tenter frame-methode, die weliswaar een hogere output oplevert, maar voornamelijk wordt gebruikt voor het maken van BOPP- en BOPET-folies. De evoluerende toepassingen van de dubbele bubbelmethode, vooral in de productie van geavanceerde barrièrefilms, benadrukken het groeiende belang ervan in de industrie.
